1976 yılının Nisan ayı sonlarında TürkiyeCumhurbaşkanı Fahri Korutürk, Irak'a resmi bir ziyarette bulundu. Korutürk'ün ziyaretprogramında, Irak'taki Türklerin kültür merkezi olan Kerkük'e gitmesi de yer alıyordu.27 Nisan günü Kerkük'ü ziyaret eden Korutürk'e, Türkler benzeri görülmemiş birkarşılama töreni yaptılar. Karşısında muhteşem bir kalabalık gören Türk lideri,karşılama töreninden dolayı büyük bir heyecan ve sevinç duydu. Aynı heyecan vesevinci, heyette bulunan bütün misafirler de yaşadılar. Çılgınca alkışlar arasındakarşılanan Türk lideri ile beraberindeki heyete halk, büyük tezahürat içinde gösteriyaptı. Küçük-büyük, kadın-erkek herkes gözlaşları döktü. Türk heyetinde yeralan delegeler de, bu tablo karşısında gözyaşlarını tutamadılar. Kerkük'te o gün,adeta yer yerinden oynamış ve halk kendinden geçmişti. Bu muhteşem karşılama töreni,Türklerin anavatan Türkiye'den neler beklediklerini ifade etmeye yetmişti. Korutürk'ünKerkük'ü ziyareti, oradaki Türk Kültür Merkezi'nde yapacağı inceleme ilenoktalanacaktı. Ancak Türk Kültür Merkezi'ndeki yetkililerden bilgi almakla yetinmeyenKorutürk, burada halkla da görüştü ve onların heyecanlarını yatıştırmağagayret etti.

Bu ziyaretin ardından birçok kişi tutuklanarak, gözaltına alındı. Korutürk'ün Kerkük'ü ziyaretinden hükümet büyük tedirginlikduymuştu. Bağdat yönetimi, bu çoşkun gösteriler karşısında, Türkleri sindirmek içinyeni planlar hazırlama yoluna gitti. 1976'da ülkenin idari bölünmesinde, özellikle Türkbölgelerini kapsayan yeni düzenlemeler yapıldı. Bir ilçe olan Tikrit, Selahattin adıile il yapıldı. Türklerin önemli ilçelerinden olan ve Kerkük'e bağlı bulunanTuzhurmatu ve Tavuk, daha uzak olmalarına rağmen bu ile bağlandı. Buna karşılıkTikrit'e daha yakın olan ve Araplarla meskun bulunan Havice ilçesinin Kerkük'e bağlıkalması uygun görüldü. Bu karara bağlı olarak Çamçamal ilçesi Süleymaniye'ye,Kifri ilçesi de Diyala il sınırları arasına alındı.

Irak Hükümeti tarafındançıkarılan bir yasayla, Kerkük il sınırları içinde kalan Türklerin tarımarazileri yok pahasına kamulaştırıldı. Bu haksız uygulamaya karşı yapılanitirazlar sonucu yetkililer, söz konusu olan yasanın yürürlüğe konulmayacağınadair önceleri vaadde bulundular. Buna rağmen yasa yürürlüğe konuldu ve Türklere aittoprakların işletilmesine geçildi. Araplar tarafından topraklarına tecavüz edilen Türkköylülerinin itirazlarına karşılık, kendilerine "dilediklere yere gidip şikâyetetmeleri" söylenerek, adeta alay edildi. Konu ile ilgili olarak Türklerin resmimakamlara yaptığı başvurular ve şikâyetler sonuçsuz kaldı. Özellikle Kerkük'e bağlıTazehurmatı bucağında, tek geçim kaynakları tarım olan Türk köylülerinintoprakları ellerinden alındı; bunların işletilmesi, o bölgeye yerleştirilenAraplara verildi.

Bağdat yönetimi,1977'den itibaren Türklerin kurmuş oldukları sosyal ve kültürel dernek, sendika vekulüplere de birer birer el koydu. Kerkük'teki öğretmenler, doktorlar ve mühendislerinmeslek odaları, sendika ve kulüplerinin yönetimi Araplara verildi. Kızılay Derneği,Savre Spor Kulübü ile bütün meslek odaları da Araplaştırıldı. Bu arada Bağdat'tafaaliyet gösteren, Musul ve Erbil'de de şubeleri bulunan Türkmen Kardaşlık Ocağı'nada baskı yapan hükümet, bu ocağın her yıl serbest seçimle iş başına gelen yönetimkurulu üyelerini sıkıştırmağa başladı. Hükümet taraftarı ve Baas Partisi'nemensup kişilerin, Ocak yönetimini seçimle ele geçirmeleri mümkün olamayınca, İçişleriBakanlığı tarafından çıkarılan bir kararla, Türkmen Kardaşlık Ocağı'nın yönetimihükümet yanlısı bir ekibe verildi. Yıllarca Irak Türklerinin sosyal ve kültürelalanda en güçlü kuruluşu olan Kardaşlık Ocağı, bu karardan sonra, Irak'ta yaşıyanTürkleri temsil etme özelliğini kaybetti. Sonuç olarak Türklerin Kerkük ve Bağdat'takurmuş oldukları ocak, dernek ve kulüpler, teker teker ele geçirilerek, mal varlıklarınael kondu. Buralarda bulunan değerli kitaplar ve kitaplıklar imha edildi.