XV. yüzyıldanitibaren Rusya'nın güneyinde "Kazak" adiyle bir zümre türemişti. Bunlar,Rus boylarının ve knezlerinin zulmünden kaçan aşağı tabaka, bilhassa soyluzümrelerinden teşekkül etmekte idi. Bilhassa Don nehri ve Özü ırmağı boylarındakimuhtelif semtleri yurt edinen bu kaçaklar, "kanun ve hâkimiyet tanımayan"kimseler manasına gelen ve aslen Türkçe bir söz olan "Kazak" adınıalmışlardı. Rus Kazakları'ndan önce, güney Rusya'da "Kazak" adiyle Türkzümrelerinin bulunduğu anlaşılıyor; Rus "Kazakları" işte bu Türk"Kazak"larının yaşayış tarzlarını ve teşkilâtlarını taklid etmişler,ona bazı Rus hususiyetlerini katmışlardı.

      Geçim vasıtaları Don veDnepr boyunca yaptıkları balıkçılık, mahdut miktarda ziraat olmakla beraber, enmühim faaliyetleri çapulculuktu. Lehistan-Litvanya arazisinden başka, Don ve Dneprboyunca inerek Karadeniz'e kadar çıktıkları ve hattâ Anadolu sahillerinde çapulculukyaptıkları olurdu.

      Moskova'dan Azak ve Kefeşehirlerine gidip gelen Rus tüccarları da bu Kazaklar'ın hücumuna maruz kalırdı.Kazaklar, kendi aralarından seçtikleri başbuğları (atamanları)nın idaresinde,birkaç bin kişilik kitle halinde harekete geçerler, komşu yerleşik memleketlerdesoygunculuk ederlerdi. Don boyundaki Kazaklar'ın birçoğu yakalandı ve öldürüldü;bir kısmı da İdil yakınına kaçtılar ve buradan yukarıya çıkarak Kama boyunageldiler. Bu zümrenin şefi sonraları "Sibir fatihi" adını alacak, YermakTimofeyeviç idi. Hakikî adının ne olduğu tesbit edilemiyor, ancak Türkçe birkökten geldiği tahmin edilen "Yermak" adının sonradan uydurulduğuanlaşılıyor.