Bilindiği gibi Lloyd george, Clémanceau veWilson'dan oluşan Yüksek Konsey, L. George'un davetiyle Anadolu'da asayişsizliğinihüküm sürdüğünü ve Hristiyan halkın tehlikede olduğunu bahane ederek 15 Mayıs1919'da Yunan ordusunun İzmir'e çıkmasına izin vermiş. Yunan kuvvetleri vali vekolordu komutanının pasif tutumlarının da yardımıyla kenti işgal etmişlerdi. YerliRumlar Yunanlıları bayraklarla karşılamışlardı. İzmir Metropoliti Chrisostomos ilkgelen kuvveti takdis etmiş, papazlardan biri de "Türkleri öldürün" diyebağırmaya başlamıştı. Askerlik şubesi başkanı Süleyman Fethi Bey süngülenereköldürülmüş, Türk subayları binlerce yerli Rumun taşlı sopalı saldırısınauğramıştı. Bazılarının kafatasları kırılarak öldürülmüş, bazı yaralılarölmeden denize atılmıştı. Kahvehanelerde bira içen kadınlı erkekli Rum gruplarıönlerinden geçen Türkler üzerinde atış talimleri yapmışlardı. Elleri bağlıTürk esirleri Yunan başbakanı Venizeolos'un olayları soruşturmakla görevlendirdiğiAlbay Mazarakis'in bile kudurmuş olarak nitelendirdiği Rumlar tarafından parçalanaraköldürülmüşlerdi.

     Uygar dünyanın gözü önünde işlenen bu cinayetler kuşkusuz Türk milletininüzüntü ve nefretini bir kat daha artırmıştı. 16 Mayıs'ta hükümet istifa etmiş,yeni hükümeti kurma görevi tekrar Damat Ferit Paşa'ya verilmişti. Mustafa Kemal PaşaSamsun'dan Sadaret'e çektiği bir telgrafla İzmir'in Yunanlılar tarafından işgalininordu ve milletçe kabul edilemeyeceğini bildirmişti. İstanbul'da işgali kınayanmitingler yapılmış, Yıldız sarayında cemiyet ve parti temsilcileriin katıldığıSaltanat Şurası adıyla istişarî yetkileri olan bir meclis toplanmıştı. Yurdundört bir yanında coşkulu mitingler düzenlenmiş, İstanbul'daki resmî makamlaraprotesto telgrafları yağdırılmıştı.

      İzmir'in işgalinetepkiler, özellikle böyle bir işgal tehlikesi altında bulunan Orta ve Doğu Karadenizkıyılarında daha bir etkili bulunan ilhak anlamına gelmediğiini anlatmak için özelbir kurul gönderilmişti. Giresunlular 17 Mayıs'ta Belediye Reisi Osman Ağa'nın (TopalOsman) başkanlığında büyük bir protesto mitingi düzenlemişlerdi. Bölge basınıda işgali büyük bir tepki ile karşılamıştı. Giresun'da siyah çerçeveler içinde"İzmir Faciasını unutmayınız" hitabı ile yayınlanmakta olan IşıkGazetesi, işgalin etkisini şöyle ifade etmişti: "Göklerden yıldırımlaryağsa, dağlardan kanlı volkanlar fışkırsa, denizler taşsa da araziyi tufanlaraboğsa idi Türklüğe, alem-i İslamiyete belki o kadar tesir göstermezdi".

      İşgalin gerek Trakya'dagerekse Doğu ve Güneydoğu Anadolu'daki tepkileri de bundan farklı olmamıştı.Trakya'nın bir çok yerinde düzenlenen mitinglerin en önemlisi Trakya-Paşaeli MüdafaaHeyet-i Osmaniyesi'nin Edirne'de düzenlediği Sultan Selim mitingiydi. Siirt'te heycanagelen halk her gün insan dalgaları halinde ilçe, bucak ve köylerden sancak merkezineakarak mitingler yapmıştı. 23 Haziran'da yapılan mitinge 58.000 kişi katılmıştı.17 Mayısta Hasankale'den padişaha, Silvan'dan 30.000 nüfus adına Sadaret'e işgalikınayan telgraflar çekilmişti. İzmir'in işgalinin içteki bu büyük tepkileriyanında dış tepkileri de olmuştu.

      Bazı İngiliz yetkilileriişgali, doğuracağı tepkiler açısından delice bir hareket olaraknitelendirmişlerdi. İngiliz Genelkurmay Başkanı General H. Wilson, daha işgalöncesinde bunu büyük bir yanlışlık olarak değerlendirmişti. Fransa'da bir tepkigörülmemiş, Sadece Pierre Loti ve Claude Farrere gibi Türkleri tanıyan yazarlarişgali eleştirmişlerdi. İzmir'in işgali, İtalya'da öfkeyle karşılanmıştı.Kuşkusuz bu öfke, işgalin haksızlığından değil, İzmir'in daha önceki paylaşmaprojelerinde İtalya'nın payı olarak belirlenmesindendi. Amerikan halkı da Wilsonilkelerinin bir yana atılmasını hoş karşılamamıştı.