Irak'ta lise mezunu olan öğrencilerin, lise bitirmesınavlarında aldıkları puanlara göre fakülte ve yüksekokullara girmeleri kazanılmışbir hak iken, Türk öğrencilerin bu hakları ellerinden alındı. Diğer yandan BaasPartisi'ne kayıtlı olan öğrenciler ve bu partiye bağlı bir öğrenci teşkilatıolan Arap Öğrenci Birliği'ne üye olanlar, düşük puanla dahi istedikleri bölümleregirebildiler. Hatta bunların öğrenim gördüğü özel fakülte ve yüksekokulların açılmasınaimkân sağladılar. Böylece Türk kökenli öğrenciler, yüksek puan tutturmalarına rağmen,insan haklarına aykırı olduğu halde, kazanmış oldukları tıp, eczacılık, dişçilikve mühendislik dalları gibi bölümlere giremediler.
Baas yönetimi Türklerin tabiivatandaşlık haklarını tanımayarak, insan hakları ihlaline devam etti. Türklerin çoğunluktaoldukları yerlerin etnik yapısını, Türklerin aleyhine çevirmek için her türlüyola baş vuruldu. Büyük şehirlerin mahallelerinin yanı sıra, köylerdeki muhtarlıklarbile Araplara verildi. Köy halkının tamamının Türk oluşu dahi, bu uygulamayı değiştirmiyordu.Arapların Türk bölgelerine yerleşmesi tevşik edildi. Köylerin türkçe olan adları,arapça adlara dönüştürüldü. Kerkük adına da tehammül etmeyen yönetim, 1976'dabu tarihi Türk şehrinin adını "millileşme" anlamına gelen"al-Tamim" olarak değiştirdi.
Arapların Kerkük'eyerleşmelerini teşvik için, buraya göç eden herkese 10 bin Irak dinarı (o zamankirayiçle 33 bin Amerikan Doları) hibe ediliyor, taşınma masrafı olarak da buna 5 bindinar (23.100$) banka kredisi ile inşaat yapmak veya arsa satın almak için de 10 bindinar (33.000$) veriliyordu. Buna karşılık Türklerin arsa satın alması ve inşaatyapması, emniyetin izin vermesine bağlandı. Türklerin gayri menkul alım-satımları,böylece kontrol altına alındı. Özellikle Türk'ün Türk'e gayri menkul alış satışıengellendi. Ancak bir Türk'ün malını her hangi bir Arab'a satması hususunda, büyükkolaylıklar sağlandı. Bütün bunlardan başka, bir Türk kızı ile evlenen her Arab'a10 bin dinar (33.000$) hediye ediliyordu.
Bağdat yönetimi, Türkbölgelerindeki camilerde, halka türkçe hutbe okunmasını yasaklayarak, bu sefer dinadamlarını da baskı altına almağa başladı. Buna uymayan ve türkçe hutbe vermeğedevam eden din hocaları tutuklanarak, ağır işkenceler gördü. Bu şekilde arapçabilmeyen halkın büyük bir bölümüne manevi baskı yoluna gidildi.
